XLIII/237/2009

                                              
                                                                                                         
 I. WSTĘP
 
             Miejski Program Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Uzależnień na 2010 rok określa zadania w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów uzależnień nałożone na samorządy przez ustawę o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi             
i ustawę o przeciwdziałaniu narkomanii, przy uwzględnieniu ustawy o przeciwdziałaniu przemocy, założeń i priorytetów ujętych w  Narodowym  Programie  Profilaktyki   Rozwiązywania Problemów Alkoholowych i Krajowym Programie Przeciwdziałania Narkomanii.
W szczególności zadania te obejmują:
1)      zwiększenie dostępności pomocy terapeutycznej i rehabilitacyjnej dla osób uzależnionych i osób zagrożonych uzależnieniem,
2)      udzielanie rodzinom, w których występują problemy uzależnień, pomocy psychospołecznej i prawnej, a w szczególności ochrony przed przemocą w rodzinie,
3)      prowadzenie profilaktycznej działalności informacyjnej i edukacyjnej w zakresie rozwiązywania problemów alkoholowych i przeciwdziałania narkomanii,      w szczególności dla dzieci i młodzieży, w tym prowadzenie pozalekcyjnych zajęć sportowych, a także działań na rzecz dożywiania dzieci uczestniczących   w pozalekcyjnych programach opiekuńczo-wychowawczych i socjoterapeutycznych,
4)      wspomaganie działalności instytucji, stowarzyszeń i osób fizycznych, służącej rozwiązywaniu problemów uzależnień,
5)      podejmowanie interwencji w związku z naruszeniem przepisów określonych w art. 13   
  i 15 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz występowanie przed sądem w charakterze oskarżyciela publicznego,
                       
              Zakres Programu  wyznaczają z  jednej strony istniejące potrzeby zaś z drugiej możliwości ich realizacji. Szczególny nacisk w Programie położono na prowadzenie wszelkich   działań   profilaktycznych   dla  dzieci i   młodzieży,  udzielanie   pomocy   terapeutycznej   osobom   uzależnionym  i współuzależnionym oraz   pomoc ofiarom przemocy domowej związanej z alkoholem.
 
             Podstawowymi celami  niniejszego programu będą: zapobieganie powstawaniu nowych problemów uzależnień w mieście, zmniejszenie rozmiarów tych, które  obecnie występują oraz zwiększenie zasobów niezbędnych do radzenia sobie z już istniejącymi problemami.
 
              Realizacja   Miejskiego    Programu    Profilaktyki    i    Rozwiązywania    Problemów   Uzależnień   finansowana będzie   z    wpływów   uzyskiwanych z opłat za wydane zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych. Środki te, zgodnie z art. 182 ustawy  o wychowaniu   
 w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi nie mogą być przeznaczone na inne cele.
                       
Rada Miasta Chełmna dostrzegając zagrożenia dla funkcjonowania społeczności lokalnej, wynikające z nadużywania środków uzależniających oraz powstałych problemów określonych powyżej, przyjmuje niniejszy program jako wytyczne wiążące władze miasta przy podejmowaniu działań mających na celu poprawę stanu zdrowia, bezpieczeństwa   i kultury życia mieszkańców Chełmna.
 
 
 
Dostępność napojów alkoholowych
 
Zgodnie z Uchwałą Nr XXX/180/2009 Rady Miasta Chełmna z dnia 27 stycznia 2009 roku    
  w sprawie ustalenia liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5% alkoholu /z wyjątkiem piwa/ oraz  zasad usytuowania  miejsc sprzedaży napojów alkoholowych z późn. zm., ustalony został limit  85 punktów sprzedaży napojów alkoholowych zawierających  powyżej 4,5 % alkoholu ( z wyjątkiem piwa), z czego:
-  50 to limit punktów przeznaczonych do spożycia  poza miejscem sprzedaży,
-  35 to limit punktów przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży.                                            
 
Obecnie na terenie miasta funkcjonują:
- 52 sklepy prowadzące sprzedaż napojów alkoholowych, z czego:
    - 11  prowadzi wyłącznie nielimitowaną sprzedaż piwa,
    - 41  prowadzi sprzedaż napojów alkoholowych limitowanych,
oraz
- 36 lokale gastronomiczne podające napoje alkoholowe, z czego:
  - 5 prowadzi wy łącznie nielimitowaną  sprzedaż piwa,
     - 31 prowadzi sprzedaż napojów alkoholowych limitowanych.
 
Jak wynika z powyższego na terenie miasta działa 88 punktów sprzedaży i podawania napojów alkoholowych. Statystycznie na 1 punkt przypada 230 mieszkańców miasta.
 
W roku 2009 roku wydane zostały zezwolenia dla:
- 31 podmiotów gospodarczych prowadzących sprzedaż w sklepach,  
- 16 podmiotów gospodarczych prowadzących sprzedaż w lokalach gastronomicznych,
- 11 jednorazowych zezwoleń  na sprzedaż piwa (1-2 dni) podczas imprez na otwartym powietrzu.
 
Struktura miasta
Miasto Chełmno wg stanu na 04.11.2009 r. liczy 20018 mieszkańców zarejestrowanych na pobyt stały.
W tej liczbie 6729 to mężczyźni w wieku 18-65 lat, a 6661 to kobiety w wieku 18-60 lat.
Na koniec miesiąca września 2009 roku (dane PUP Chełmno) było w mieście 1441 osób (646 mężczyzn i 795 kobiet) bezrobotnych, zdolnych do podjęcia pracy.  Najliczniejszą grupę stanowią ludzie młodzi w wieku 25 – 34 lat stanowiący 28 %  i w wieku 35 – 44 lat – 21 %.
Sytuacja ta przekłada się na sferę zachowań uzależnień. Jak wynika z wszelkich badań niskie dochody i brak perspektyw na przyszłość, przyczyniają się do wzrostu skali różnych problemów, w tym uzależnień.
 
 
II. DIAGNOZA SYTUACJI
Lokalna diagnoza problemów uzależnień w mieście.
        Podstawą   sformułowania programu profilaktyki i rozwiązywania problemów uzależnień jest diagnoza aktualnej sytuacji w naszym mieście. Diagnozę oparto na ogólnopolskich danych publikowanych przez PARPA, badaniach przeprowadzonych przez Urząd Marszałkowski naszego województwa, oraz  na własnych badaniach, jakie przeprowadzono wśród młodzieży szkolnej.
I. Statystyka.
Populacja osób dorosłych, u których występują różne kategorie problemów alkoholowych (dane PARPA)
    W Polsce 38,6 mln   W mieście 20 tys. mieszk.   Liczba osób chorych, uzależnionych od alkoholu ok. 2% populacji ok. 800 tys.   ok. 400 osób   Dorośli żyjący w otoczeniu alkoholika (współmałżonkowie, rodzice) ok. 4% populacji ok. 1,5 mln   ok. 800 osób   Dzieci wychowujące się w rodzinach alkoholików ok. 4% populacji ok. 1,5 mln   ok. 800 osób   Osoby pijące szkodliwie 5-7% populacji 2-2,5 mln   1000-1400 osób     Ofiary przemocy domowej w rodzinach z problemem alkoholowym 2/3 osób dorosłych oraz 2/3 dzieci z tych rodzin Razem
ok 2 mln osób: dorosłych i dzieci   Około 1.056
osób: dorosłych i dzieci  
Populacja młodzieży (dane PARPA)
III klasy gimnazjum - 15-latkowie:
-     90 % piło alkohol kiedykolwiek w życiu
-          57 % z nich piło alkohol w ciągu ostatnich 30 dni
II klasa szkoły ponadgimnazjalne - 17-latkowie:
-    95 % piło alkohol kiedykolwiek w życiu
79% z nich piło alkohol w ciągu ostatnich 30 dni


II. Badania.
1. Własne badania ankietowe:
Diagnoza środowiskowa używania środków psychoaktywnych przez młodzież szkół
chełmińskich w wieku 12 – 18 lat
 
Badania ankietowe przeprowadzono w marcu i kwietniu 2008 roku wśród młodzieży szkolnej    w wieku 12-18 lat i starszej. Te ostatnie jednak wyodrębniono z populacji badawczych, aby zapobiec zakłamywaniu wyników, ponieważ młodzież ta w świetle prawa jest już dorosła.
Celem badania było określenie natężenia i dynamiki zjawiska używania substancji psychoaktywnych przez młodzież na terenie naszego miasta i okolic.
Porównano otrzymane wyniki z diagnozą wykonaną w 2004 r. takim samym narzędziem.
Wyniki analizy zestawiono także z europejskim programem badań ankietowych  w szkołach ESPAD 2007 r., choć analiza zawiera ograniczony zakres a powodem jest użycie odmiennych narzędzi badawczych, dostarczających odpowiedzi na inaczej sformułowane pytania. Mimo tych ograniczeń, styczne obydwu badań zostały przeanalizowane, dostarczając perspektywy badanych zjawisk.
Wynika z nich, że o ile używanie substancji psychoaktywnych młodzieży naszego środowiska jest znacznie niższe niż młodzieży w dużych miastach to zjawisko rozpowszechnienia nikotyny przewyższa ogólne wyniki.
 
Populacja
Ankietę wypełniło 1901 uczniów, w tym:
- szkoły podstawowe (VI klasy) – 217,
- gimnazja – 712,
- szkoły ponadgimnazjalne (I i II kl.) 972.
Wyniki klas III i IV ponadgimnazjalnych nie wchodzą w ogólną liczbę badanej populacji.
 
Narzędzia badawcze i procedura
Badanie przeprowadzono anonimowo przy maksymalnym zapewnieniu poczucia bezpieczeństwa wśród uczniów. Wewnętrzne wyniki znane są tylko w poszczególnych szkołach i mogą posłużyć jako diagnoza porównawcza zestawień miejskich i ogólnopolskich.
 
Uczniowie wypełniali zmodyfikowany arkusz Piwo – Wino – Wódka, opracowany przez Fundację ETOH w Warszawie na potrzeby akcji ”Alkohol Kradnie Wolność”. Druga część to konstrukcja własna, diagnozująca problem narkotyków (w opinii uczniów), używania                  i rozprowadzania substancji psychoaktywnych na terenie naszego miasta, agresja i wagary           a także miejsce,  w którym uczniowie ci mogą nabyć alkohol i papierosy. Wyniki badań dostarczają również wiedzy na temat zajęć profilaktycznych prowadzonych na poszczególnych etapach edukacyjnych, zaangażowania rodziców w te działania oraz poziomu zaufania do osób dorosłych.
   
Analiza wybranych wyników z dwóch diagnoz miejskich i ESPAD
 
       I.            ALKOHOL
Wyniki diagnozy 2008 r. rysują nieznaczną tendencję wzrostową w spożywaniu alkoholu  
 w odniesieniu do całości populacji badanych. W 2004 roku 26,8% młodzieży deklarowało, że nigdy nie piło alkoholu a w 2008 r. 25,4%. W badaniach ESPAD aż 90,2% młodzieży III kl. Gimnazjalnych i 94,8% młodzieży ponad gimnazjalnej deklaruje, że ma za sobą inicjację alkoholową! Przekładając to na język naszych odpowiedzi niespełna 10% gimnazjalistów          w świetle badań ESPAD 2007 alkoholu nie spożywało.
Poniżej obrazujemy wyniki jedynego, dokładnie brzmiącego zestawienia, dotyczącego spożycia alkoholu wciągu ostatnich 30 dni przez badaniem. Nieścisłości analityczne, które niestety należy podkreślić polegają na tym, że program ESPAD publikuje wyniki klas III gimnazjalnych
i II ponad gimnazjalnych. Nasze badania niestety obejmują całość gimnazjum, oraz klasy I i II szkół ponad gimnazjalnych.


Spożycie alkoholu w ciągu ostatniego miesiąca przed     badaniem (w %)
    Diagnoza miejska ESPAD 2004 2008 2003 2007   Gimnazja    PIWO   WINO   WÓDKA   PIWO   WINO   WÓDKA   PIWO   WINO   WÓDKA   PIWO   WINO   WÓDKA   10,3   8,8   9,0   23,7   15,7   4,6   68,8   23,7   36,7   60,3   22,6   30,3   Szkoły Ponadgimnazjalne   12,7   5,9   9,2   42,1   18,2   34   78,8   30,7   52   78,8   31   50,8
 
    Diagnoza miejska ESPAD 2004 2008 2003 2007   Gimnazja   PIWO   WINO   WÓDKA   PIWO   WINO   WÓDKA   PIWO   WINO   WÓDKA   PIWO   WINO   WÓDKA   10,3   8,8   9,0   23,7   15,7   4,6   68,8   23,7   36,7   60,3   22,6   30,3       12,7   5   9,2   42,1   18,2   34   78,8   30,7   52   78,8   31   50,8
 
 
Na podstawie przytoczonych danych wyraźnie widać tendencję wzrostową w obydwu badaniach.
Dynamika wzrostu w naszym środowisku jest jednak zdecydowanie wyższa. Spożycie piwa
 w środowisku lokalnym gimnazjalistów wzrosło o ponad 100%, jednak w dalszym ciągu  jest niemal trzykrotnie niższe niż w badaniach ogólnopolskich. W tym samym czasie                 
 w badaniach ogólnoposkich  zarysowała się tendencja spadkowa z 68,8% do 60,3%.
Podwoiła się również ilość spożycia wina z 8,8% do 15,7%. Tendencja ogólnopolska również zaznaczyła tu lekki spadek z 23,7% do 22,6%, co jest znowu wynikiem znacznie wyższym niż lokalny. Deklarowane spożycie wódki w środowisku lokalnym obniżyło się o prawie połowę     
z 9% do 4,6% przy bardzo wysokim  wyniku ogólnopolskim 36,7% – 30,3%.
Bardzo wyraźnie zarysował się wzrost spożycia wśród uczniów szkół ponad gimnazjalnych, choć  i on osiąga wyniki o prawie połowę niższe niż wartości ogólnopolskie.
Zatrważający jest jednak wzrost spożycia wódki z deklarowanych 9,2% w 2004 r. do 34%         w 2008 r., gdzie wynik ogólnopolski zaznaczył tendencję spadkową z 52% do 50,8%.
W tym miejscu należy zaznaczyć jeszcze jeden fakt, który może mieć znaczenie dla końcowych porównań diagnostycznych. Badania ESPAD wykonywane  są przez niezależnych ankieterów rekrutowanych poza szkołą, co sprzyja szczerości i otwartości wyników. Badania lokalne są zapewne obarczone, w pewien sposób, procedurą wykonywania ich przez nauczycieli. Nie należ jednak sądzić, aby miało to tak znaczący wpływ na osiągane różnice procederowe. Pocieszający zdaje się być fakt, że mniejsze  środowiska są w dalszym ciągu mniej anonimowe i pozostające pod większą kontrolą rodziny, co jest jednym  z najważniejszych czynników chroniących.
 
 
NARKOTYKI
20,8% populacji twierdzi, że istnieje problem narkotyków w szkole. W analogicznych badaniach w 2004 r. odpowiedzi twierdzącej udzieliło 25,6%. Zdecydowanie zaprzeczyło zjawisku 23,9%, czyli o 7,7% więcej niż przed czterema laty. W populacji uczniów szkół średnich, co trzeci badany twierdzi, że w jego szkole można kupić narkotyki, przy czym 19,6% twierdzi, że sprzedają je uczniowie.
Większość odpowiedzi twierdzi, że uczniowie biorą je podczas imprez weekendowych,       
 a tylko (?) 9,2% odpowiada, że również podczas imprez szkolnych.
Budujący jest fakt, że 69,8% uczniów odpowiada, że w szkole panują jasne zasady dotyczące narkotyków. W 2004 roku  odpowiedzi twierdzącej udzieliło 67,4%.
60% badanych uważa, że informacje dotyczące narkotyków są dostępne. Wartości te oscylują wokół wyników uzyskanych przed czterema laty lub zaznaczają  lekką tendencję spadkową. Podkreślić należy fakt, że znacznie wzrosły wartości świadczące o poziomie zaufania do osób pomagających w szkole.
 
W badaniach, w 2004 r. tylko 10,4% badanych uznała, że w szkołach prowadzi się zajęcia        o narkotykach dla rodziców, w aktualnych badaniach wartość ta wzrosła, do 23,7%, co jest       w dalszym ciągu niezadowalające. Należy jednak pamiętać, że odpowiedź na to pytanie, udzielona przez ucznia, świadczy nie tylko o pracy szkoły z rodzicem, ale także o poziomie komunikacji w rodzinie.
Na pytanie, czy w szkole jest osoba, do której uczniowie mogą się zwrócić o pomoc w 2004 r. twierdząco odpowiedziało 50,1%, w 2008 r. 63,9%. Ważniejszy jednak jest wzrost odpowiedzi twierdzących na następne pytanie: czy jest w szkole osoba, która potrafi pomóc? W 2004 r. 43,8% odpowiedziało, że tak, w 2008 r. to  58,2%. Oznacza to, że ponad połowa ankietowanych uważa, że jest taka osoba w jego szkole, którą obdarzyłby zaufaniem, i której kompetencje zyskują jego uznanie. Pozostaje mieć tylko nadzieję, że 41,8% naszych nastolatków ma taki autorytet wśród innych dorosłych.
 
PALENIE TYTONIU
Na pytanie czy na terenie szkoły uczniowie palą papierosy w 2004 r. twierdząco odpowiedziało 64,1%, w 2008 r. 58,9%.
Do palenia papierosów przyznało się 6% uczniów klas VI, 15,7% gimnazjalistów                
  i 29,2% uczniów szkół ponad gimnazjalnych.
W porównaniu z 2008 r., wartości te wzrosły odpowiednio z 2,1% SP, 10,6% gimnazjalistów
 i 10% młodzieży ponad gimnazjalnej.
W czasie 30 dni przed badaniem ESPAD do palenia przyznało się 21,7% 15  i 16-latków oraz 35% 17 i 18-latków.
W komentarzu do badań ogólnopolskich podkreśla się modę na niepalenie wśród młodzieży. Niepokoić, zatem powinien fakt, że i tutaj zanotowaliśmy wyraźną tendencją wzrostową.
 
BEZPIECZEŃSTWO
W porównaniu z diagnozą z przed czterech  lat wzrosło poczucie zagrożenia wśród uczniów - często jest to bardzo znacząca ilość:
W szkole nie czuje się bezpiecznie:
- 19,3% uczniów szkół podstawowych (2004 – 3,5%)
- 22,5% gimnazjalistów (2004 – 15,8%)
- 7,6% uczniów szkół ponad gimnazjalnych (2004 – 4%)
- 5,5% populacji badanych czuje się zagrożonych w domu – wartość ta pozostaje na  niemal niezmienionym poziomie sprzed czterech  lat (2004 – 5,2%). Nie jest to być może odsetek robiący duże wrażenie na poziomie liczb, ale myśl,  że jest to blisko 100 uczniów,   i to być może tych samych, co cztery lata temu - powinna wzbudzić refleksje.
 
Podsumowanie
 
Diagnoza porównawcza wykazała, że nigdzie nie zaznaczyła  się tendencja spadkowa. Porównanie jej jednak do wyników ogólnopolskich pozwala mieć nadzieję, że prowadzone działania profilaktyczne w szkołach w ostatnich latach pozwoliły nam nie osiągnąć standardów krajowych. Przyspieszenie wzrostu jednak nie pozwala na pozostawienie oferty profilaktycznej na tym samym poziomie, ale konieczność poszukiwania nowych rozwiązań i aktywizacją wokół tego celu sił głównie na poziomie szkoły, rodziny i władz samorządowych.
 
 
Raport z badań „Używanie alkoholu, narkotyków i innych środków psychoaktywnych wśród młodzieży szkolnej w województwie kujawsko-pomorskim” wykonany na zlecenia Zarządu  Województwa Kujawsko-Pomorskiego  w 2006 r.
Badaniem objęto 112 szkół ponadpodstawowych, z czego gimnazja stanowiły 49,3 %, licea ogólnokształcące 20,6 %, licea profilowane – 9,1 %, szkoły zawodowe 7,9 %. Przeprowadzili ją przeszkoleni ankieterzy w okresie od 4 kwietnia do 15 maja 2006 r. Badaniami objęci byli także uczniowie szkół chełmińskich.
Młodzież województwa wedle wyników badania jawi się jako silnie zagrożona przez legalne substancje psychoaktywne. Większość wskaźników dotyczących substancji nielegalnych także jest dość wysoka. Porównania rozpowszechnienia i nasilenia używania substancji wśród młodzieży szkolnej Województwa i na poziomie kraju wskazuje, że sytuacja w Województwie pod względem jednych wskaźników jest lepsza niż średnio w kraju, a pod względem innych gorsza. Generalnie wyniki badania ujawniły wśród gimnazjalistów Województwa większy poziom rozpowszechnienia używania narkotyków niż na poziomie kraju, a także większe nasilenie picia alkoholu i palenia tytoniu. W przypadku młodzieży szkół ponadgimnazjalnych wskaźniki używania substancji w województwie wydają się lokować raczej na niższym poziomie niż średnio w kraju z wyjątkiem częstego picia oraz aktualnego palenia tytoniu. Prawidłowości te sugerują potrzebę koncentracji działań profilaktycznych na gimnazjalistach, a także na kwestii używania substancji legalnych przez uczniów szkół ponadgimnazjalnych.
 
 
Wnioski:
Wydaje się, że znaczne rozpowszechnienie używania substancji, a szczególnie rozmiary zjawiska picia alkoholu i używania przetworów konopi, jest efektem głębokiej zmiany obyczajowej, której dotychczasowe zabiegi profilaktyczne w pełni skutecznie przeciwstawić się nie są w stanie. Dla odwrócenia obecnego trendu, jeśli to jest w ogóle możliwe, potrzebna jest nie tylko mobilizacja całego społeczeństwa oparta na pełnym konsensusie, co do celu, jaki chcemy osiągnąć, ale też i pomysły nowego podejścia do redukcji popytu na substancje wśród młodzieży.
 
 
Znaczne rozmiary grup silniej zaangażowanych w używanie substancji skłaniają do przemyślenia na nowo priorytetów w strategii prewencyjnej. Trzeba przypomnieć, że pod względem wskaźników: częstości picia napojów alkoholowych, upijania się oraz używania przetworów konopi w czasie ostatnich 30 dni przed badaniem gimnazjaliści Województwa Kujawsko-Pomorskiego osiągnęli wyższe wyniki niż ich rówieśnicy z próby ogólnopolskiej.
Zastanowienia wymaga, zatem kwestia oferty dla młodych ludzi używających względnie często substancji nielegalnych lub pijących często, w ilościach prowadzących do nietrzeźwości. W znacznej części jest to młodzież, którą jeszcze trudno nazwać „marginalizowaną”. Relatywnie intensywne używania substancji ma tu często zabawowy charakter i nie łączy się, jak na razie,    z innymi zachowaniami z zakresu patologii społecznej. Młodzież o takiej charakterystyce stanowi grupę szczególnego ryzyka i wymaga intensywnych działań profilaktyczno-terapeutycznych, chociaż jeszcze nie jest uzależniona. Wydaje się, że wobec takiej młodzieży powinny być adresowane programy wczesnej interwencji, wychodzące poza logikę wczesnej profilaktyki, a jednocześnie jeszcze dalekie od leczenia i rehabilitacji. Wydaje się, że działania   z zakresu wczesnej interwencji podejmowane być mogą przez pedagogów szkolnych przy wsparciu sieci ośrodków i poradni młodzieżowych ulokowanych w systemie oświaty bądź prowadzonych przez organizacje pozarządowe.
Tendencja do względnie liberalnego podejścia do przetworów konopi, czy przekonania               o mniejszym ryzyku szkód związanych z ich używaniem niż w przypadku takich narkotyków jak heroina czy kokaina pokazuje kierunki myślenia młodzieży na ten temat. Wydaje się, że warto przemyśleć przekaz profilaktyczny, szczególnie o charakterze edukacyjnym, pod kątem przystawalności do doświadczeń, postaw i przekonań młodych ludzi. Nie chodzi tu o to, by podważać oczywistą szkodliwość przetworów konopi, ale by zgodnie z faktycznym stanem rzeczy mówić o większej szkodliwości amfetaminy, heroiny, czy ekstasy.
Na koniec zaznaczyć należy, że wyniki badania dają podstawę do sygnalizowania potrzeby korekty działań interwencyjno-profilaktycznych w szkołach i operacyjnych uprawnionych służb. Wyniki przeczą tezie, o „dilerach” wkraczających szeroką ławą do szkół, aby sprzedawać narkotyki młodzieży. Osoby sprzedające lub udostępniające narkotyki w szkole nie są definiowani przez respondentów jako „dilerzy”, lecz jako osoby (uczniowie), które kupując narkotyki na własny użytek dzielą się ze znajomymi (uczniami). W przypadku inicjacji, rzadko jest to, zatem „rasowy diler” lub ktoś nieznajomy, a są to raczej (i niestety) współuczniowie, dla których dominującym motywem w takiej sytuacji wcale nie jest działanie dla finansowego zysku.
Kamery, mundurki, ochroniarze, patrole straży miejskiej w szkole, itp. bez kompleksowej, systematycznej profilaktyki, edukacji zdrowotnej, współdziałania społeczności szkolnej (uczniów, rodziców i nauczycieli) w takim przypadku nie na wiele się zdadzą.
 
 
Podsumowanie:
Można przyjąć, że wyniki statystyk  i badań zaprezentowanych w Diagnozie Miejskiego Programu, są zgodne lub podobne z wnioskami, jakie zaprezentowano przy raporcie z badań „Używanie alkoholu, narkotyków i innych środków psychoaktywnych wśród młodzieży szkolnej 
w województwie kujawsko-pomorskim” wykonanym na zlecenia Zarządu  Województwa               w 2006 r. i jako takie winny być priorytetem wytyczającym kierunki działań profilaktycznych kierowanych do uczniów szkół naszego miasta.
 
III. ZDIAGNOZOWANE OBSZARY PROBLEMOWE
1. W przypadku osób dorosłych ustalono, że w naszym mieście znajduje się około 1800 osób mających problemy z powodu uzależnienia i szkodliwego picia alkoholu, około 1600 osób cierpi z powodu picia członka ich rodzin a ponad 500 doznaje przemocy.
2. W przypadku młodzieży ponadgimnazjalnej ustalono wzrost spożycia napojów alkoholowych
 i palenia tytoniu oraz spadek używania narkotyków.
 
3. W przypadku młodzieży gimnazjalnej ustalono wzrost palenia tytoniu oraz wzrost spożycia napojów alkoholowych, z wyjątkiem wódki.
 
 
IV. STRATEGICZNE KIERUNKI DZIAŁANIA I SPOSOBY REALIZACJI CELÓW


Dotychczasowe doświadczenia związane z uprzednio realizowanych przez miasto Chełmno Miejskich Programów wskazują na użyteczność następujących kierunków działania w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów uzależnień:
ü  Upowszechnianie edukacyjnych programów profilaktyki szkolnej, rodzinnej                           i środowiskowej.
ü  Zwiększanie dostępności programów terapeutycznych dla osób uzależnionych i członków ich rodzin oraz procedur interwencyjno-korekcyjnych wobec osób nadużywających alkoholu.
ü  Zwiększenie dostępności programów interwencji społeczno-prawnych i pomocy psychologicznej służących przeciwdziałaniu przemocy  w rodzinie.
ü  Nadzór nad przestrzeganiem zasad prawnych służących kontroli działalności gospodarczej 
 w zakresie obrotu  napojami alkoholowymi ( w szczególności dotyczących sprzedaży alkoholu nieletnim, reklamowania napojów alkoholowych, nielegalnego obrotu napojami alkoholowymi).
ü  Edukacja publiczna mająca na celu:
ü  informowanie   o    konsekwencjach     nadużywania     środków psychoaktywnych        
   i   metodach zapobiegania  szkodom zdrowotnym,
ü  promocję zdrowego stylu życia, trzeźwości i abstynencji,
ü  promocję programu wśród liderów społecznych i pozyskiwanie osób cieszących się autorytetem na różnych szczeblach władzy.
ü  Szkolenie profesjonalistów w takich sektorach jak: ochrona zdrowia, edukacja, pomoc społeczna, wymiar sprawiedliwości oraz liderów społeczności lokalnej w zakresie nowoczesnych metod rozwiązywania problemów uzależnień.
ü  Badanie i monitorowanie zjawisk w sferze problemów uzależnień.
ü  Wspieranie działań podejmowanych przez organizacje pozarządowe i środowiska wzajemnej pomocy, które są ukierunkowane na  zapobieganie lub zmniejszanie  szkód związanych       
 z uzależnieniami.
ü  Kształtowanie świadomości oraz odpowiedzialności etycznej i prawnej osób zajmujących się sprzedażą napojów alkoholowych.
 
Strategiczne kierunki działania winny być osiągnięte poprzez realizację  następujących celów:
 
 
CEL GŁÓWNY
 
OGRANICZENIE SPOŻYCIA SUBSTANCJI PSYCHOAKTYWNYCH
 
 
CELE SZCZEGÓLOWE:
 
ZAHAMOWANIE WZROSTU LICZBY OSÓB EKSPERYMENTUJĄCYCH                
    Z SUBSTANCJAMI PSYCHOAKTYWNYMI.
 
EFEKTY:
1. Zdobycie rzetelnej wiedzy o szkodliwości zażywania substancji psychoaktywnych.
2. Zwiększenie świadomości w zakresie prozdrowotnym.
3. Zdobycie wiedzy na temat uzyskania pomocy w rozwiązywaniu problemów osobistych.
4. Podwyższenie poczucia własnej wartości.
 
ZADANIA:
 
1. Program profilaktyczny
- kilkudziesięciogodzinny program skierowany do wszystkich uczniów klas I gimnazjum,
- realizator – wychowawcy klas -12 osób, po przeszkoleniu przez certyfikowanego specjalistę,
- termin realizacji – edycja wiosenna lub jesienna.
WSKAŹNIKI:
1. Liczba uczestników,
2. Sprawozdania końcowe,
3. Ocena efektów,
4. Dowody księgowe,
5. Listy płac i rachunki.
 
2. Szkolne Programy Profilaktyczne
- wsparcie finansowe obowiązkowego zadania własnego szkoły,
- realizator – kadra pedagogiczna i nauczyciele,
- termin realizacji – cały rok.
WSKAŹNIKI:
1. Liczby uczestników,
2. Sprawozdania końcowe,
3. Ocena efektów,
4. Dowody księgowe
 
3. Zajęcia opiekuńczo-wychowawcze
- codzienne, 4. godzinne zajęcia w czasie pozalekcyjnym skierowane do uczniów szkół
   podstawowych i gimnazjalnych,
- realizatorzy:
 
- pedagodzy (2 osoby) w świetlicy Miejskiego Ośrodka Profilaktyki i Rozwiązywania
  Problemów Uzależnień,
- kadra świetlicy przy Parafii Św. Józefa,
- kadra świetlicy przy Zgromadzeniu Sióstr Miłosierdzia
- termin realizacji – cały rok.
WSKAŹNIKI:
1. Liczba uczestników,
2. Sprawozdania końcowe,
3. Ocena efektów,
4. Dowody księgowe
5. Dzienniki lekcyjne.
6. Listy płac i rachunki.
 
4. Zajęcia socjoterapeutyczne
- zajęcia cykliczne (2,5 godziny dziennie) dla jednej z  3. grup wiekowych,
- realizator - socjoterapeuci (6 osób) świetlicy Miejskiego Ośrodka Profilaktyki                       
   i Rozwiązywania Problemów Uzależnień,
- termin realizacji – 8 miesięcy w trakcie roku szkolnego.
WSKAŹNIKI:
1. Liczba uczestników,
2. Sprawozdania końcowe,
3. Ocena efektów,
4. Dowody księgowe
5. Dzienniki lekcyjne.
6. Listy płac i rachunki.
 
5. Zajęcia nauki obsługi komputera z wykorzystaniem komputerowych metod edukacyjnych
- codzienne zajęcia (2 godziny) skierowane do chętnych uczniów szkół podstawowych           
   i gimnazjalnych uczestniczących w zajęciach świetlicy Miejskiego Ośrodka Profilaktyki         
   i Rozwiązywania Problemów Uzależnień,
      - termin realizacji – cały rok,
WSKAŹNIKI:
1. Liczba uczestników,
2. Sprawozdania końcowe,
3. Dowody księgowe
4. Dzienniki lekcyjne,
5. Listy płac i rachunki
6. Ograniczenie drugoroczności
- codzienna, grupowa i indywidualna pomoc w redukowaniu braków edukacyjnych
(1. godzina zajęć świetlicowych) w ramach zajęć opiekuńczo-wychowawczych,
- realizator - pedagodzy (2 osoby) świetlicy Miejskiego Ośrodka Profilaktyki
   i Rozwiązywania Problemów Uzależnień,
WSKAŹNIKI:
1. Dzienniki lekcyjne,
2. Sprawozdania,
3. Faktury zakupów,
4. Listy płac i rachunki
 
 
 
PROPAGOWANIE ZDROWEGO STYLU ŻYCIA W KONTEKŚCIE ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW UZALEŻNIEŃ
 
EFEKTY:
Zwiększenie świadomości prozdrowotnej społeczeństwa,
1.      Zdobycie rzetelnej wiedzy w zakresie substancji psychoaktywnych,
2.      Nabycie wiedzy o możliwości uzyskania pomocy w sprawach dot. uzależnień.
 
1. Informacje medialne kierowane do ogółu społeczeństwa.
- strona informująca o usługach świadczonych przez  Miejski Ośrodek Profilaktyki                        i Rozwiązywania Problemów Uzależnień,
- realizator –  Czas Chełmna, telewizja kablowa Gawex, strona internetowa Urzędu Miasta,
- termin realizacji – cały rok.
2. Konsultacje w sprawach uzależnień.
- dyżur specjalistów skierowane do osób uzależnionych i współuzależnionych,
- realizatorzy:
- specjaliści Punktu Pierwszego Kontaktu w sprawach uzależnień od narkotyków ( 4 godziny  we wtorki),
- grupa AA Dromader (2 godziny w czasie popołudniowym, w piątki),
termin realizacji – cały rok.
WSKAŹNIKI:
1. Protokoły i zeszyty dyżurów,
2. Sprawozdania,
3. Listy płac i rachunki,
4. Wpisy, adnotacje.
 
ZWIĘKSZENIE UMIEJĘTNOŚCI PSYCHOSPOŁECZNYCH ZMIERZAJĄCYCH DO OGRANICZENIA ZJAWISKA UZALEŻNIEŃ WSRÓD MŁODZIEŻY
 
EFEKTY:
1. Zwiększenie umiejętność twórczego spędzania czasu wolnego młodzieży bez odwoływania się do substancji psychoaktywnych.
2. Udział w proponowanych formach spędzania czasu wolnego.
3. Uwrażliwienie młodzieży na problemy rówieśników.
4. Zwiększenie kompetencji w zakresie poradnictwa rówieśniczego.
 
ZADANIA:
1.  Koła zainteresowań z oferty pozaszkolnej.
- zajęcia oferowane przez CHDK – oferta ogólnodostępna dla dzieci i młodzieży,
- dofinansowanie kolonii i obozów wakacyjnych z programem przeciwdziałania
   uzależnieniom  -oferta skierowana do uczestników zajęć świetlicowych,
- dofinansowanie całorocznej oferty świetlic – udział i uczestnictwo różnorakich konkursach
  skierowana do uczestników zajęć świetlicowych,
- plenery plastyczne w Fundacji Piękniejszego Świata w Skłudzewie – 3 razy w roku, oferta
   skierowana do uczestników zajęć świetlicowych,
WSKAŹNIKI:
1. Dzienniki lekcyjne,
2. Sprawozdania,
3. Listy płac i rachunki,
 
 
ZWIĘKSZENIE KOMPETENCJI WYCHOWAWCZEJ RODZICÓW W ZAKRESIE ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW UZALEŻNIEŃ
 
EFEKTY:
1. Nabycie umiejętności rozpoznawania potrzeb własnych dzieci.
2. Poprawa relacji w rodzinie.
 
ZADANIA:
1. Pomoc pedagogiczna rodzicom.
- konsultacje dla rodziców dzieci uczęszczających do świetlicy przy Miejskim Ośrodku
  Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Uzależnień
- realizator - pedagodzy i socjoterapeuci zatrudnieni w świetlicy,
- termin realizacji – cały rok, w czasie pracy świetlicy.
WSKAŹNIKI:
1. Liczba uczestników,
2. Sprawozdanie końcowe,
 
 
EDUKACJA PRAWNA W ZAKRESIE ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW UZALEŻNIEŃ
 
EFEKTY:
1. Zwiększenie świadomości o konsekwencjach prawnych używania środków
    psychoaktywnych wśród młodzieży i dorosłych.
 
 
ZADANIA:
- spotkania z wszystkimi rodzicami klas I gimnazjum w trakcie programu
   profilaktycznego
- realizator – nauczyciele prowadzący zajęcia programowe,
- termin realizacji – w czasie trwania programu,
- informowanie uczniów szkół o konsekwencjach prawnych w trakcie realizacji
  wszelkich zadań szkolnego programu profilaktycznego, programu profilaktycznego
  oraz godzinach wychowawczych,
- realizator – nauczyciele prowadzący zajęcia i programy,
- termin realizacji – cały rok szkolny.
 
WSKAŹNIKI:
1. Zbiorcze sprawozdanie z programu,
2. Liczba uczestników objętych działaniami profilaktycznymi.
 
 
 
 
 
 
 
DZIAŁALNOŚC EDUKACYJNO-TERAPEUTYCZNA  MIEJSKIEGO OŚRODKA PROFILAKTYKI
 I ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW UZALEŻNIEŃ
 
EFEKTY:
1. Nabycie umiejętności rozpoznawania własnych problemów,
2. Bezpośredni udział w rozwiązywania własnych problemów,
3. Zwiększenie udziału rodziców w rozwiązywaniu problemów swojego dziecka,
4. Nabycie umiejętności prawidłowych relacji z wychowawcami w klasie i szkole oraz          
    z rodzicami.
5. Rozpoznanie stopnia uzależnienia od substancji psychoaktywnych.
6. Podjęcie terapii i rehabilitacja osób uzależnionych od alkoholu.
 
ZADANIA:
- oferta skierowana do młodzieży eksperymentującej ze środkami psychoaktywnymi i ich rodziców:
- wstępna terapia indywidualna, konsultacje, działania interwencyjne,
- motywowanie do podjęcia terapii przez osoby nadużywające środków psychoaktywnych,
- motywowanie do podjęcia terapii przez osoby współuzależnione,
- kierowanie do Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w celu
   wszczęcia procedury o leczenie odwykowe
- realizatorzy:
-          w sprawach przemocy domowej - według potrzeb  - na żądanie,
-          psycholog, terapeuta uzależnienia od alkoholu w każdy wtorek miesiąca  od godz. 1530,
-          terapeuci uzależnienia od narkotyków w każdy wtorek w godz. 1300 – 1730,
-          członkowie Zespołu Interwencyjno-Motywującego według potrzeb,
-          terapeuci Poradni „Promyk”- w godzinach pracy Poradni
-          termin realizacji – cały rok.
 
WSKAŹNIKI:
1. Protokoły i zeszyty dyżurów,
2. Sprawozdania,
3. Listy płac i rachunki,
4. Wpisy, adnotacje
 
- oferta skierowana do osób uzależnionych i współuzależnionych od alkoholu:
- podjęcie terapii uzależnienia i współuzależnienia
-            realizatorzy:
-            Poradnia „Promyk”-  w godzinach pracy Poradni
-       termin realizacji – cały rok.
WSKAŹNIKI:
Karty chorych (bez możliwości wglądu),Dowody księgowe,
3.   Sprawozdania
 
SZKOLENIA
 
EFEKTY:
1. Zwiększanie kompetencji w zakresie rozwiązywania problemów uzależnień.
 
ZADANIA:
- finansowanie udziału członków Komisji w podwyższaniu kwalifikacji, udział 
   w szkoleniach, w tym zwrot kosztów przejazdów,
- dofinansowanie nauki osób chcących zdobywać specjalistyczne uprawnienia, przy
   uwzględnieniu potrzeb bieżących i przyszłościowych realizacji Miejskiego Programu,
WSKAŹNIKI:
1.  Sprawozdania,
Listy płac i rachunki, Umowy o dofinansowanie
 
EWALUACJE I MONITORING.
 
1. Ewaluacja, szczególnie programów profilaktycznych kierowanych tak dla młodzieży jak ich rodziców pozwoli na sformułowanie wniosków na temat całokształtu wdrażanych programów, umożliwia stopniową poprawę, dostosowanie do zmieniających się realiów                i problemów, które realizowane działania mają rozwiązać. Wnioski stanowić będą podstawę do przygotowania zmian pomagających realizatorowi rozwiązać problemy napotkane                 
 w trakcie realizacji  i w zidentyfikowaniu dobrych praktyk oraz w ich upowszechnieniu.
2. Monitoring jest systematycznym i prowadzonym na bieżąco zbieraniem, analizowaniem        i używaniem informacji dla celów kontrolnych i podejmowania decyzji. Jest to jedna
z głównym cech odróżniająca monitoring od ewaluacji, ewaluacja, bowiem przeprowadzana jest  w określonych momentach, monitoring zaś jest prowadzony cały czas. Celem  będzie dostarczanie informacji, dzięki którym można zidentyfikować i rozwiązywać problemy, jak również oceniać postępy w realizacji w stosunku do celów.
 
 
WSPÓŁPRACA I WSPOMAGANIE DZIAŁALNOŚCI INSTYTUCJI, STOWARZYSZEŃ I OSÓB FIZYCZNYCH
 
Ważną rolę w działaniach profilaktycznych i rozwiązywaniu problemów uzależnień, jak też promocji zdrowego stylu życia, spełniają  instytucje i organizacje społeczne.
Rada Miasta doceniając ich rolę będzie wspomagać ich działalność.
Na pomoc merytoryczną i wsparcie mogą liczyć instytucje, fundacje, stowarzyszenia, organizacje społeczne i kościelne oraz związki wyznaniowe i osoby fizyczne, które realizować będą programy z zakresu zapobiegania i zwalczania uzależnień.
WSKAŹNIKI:
1. Liczba partnerów,
2. Udział w ofertach konkursowych
 
Miejski Ośrodek Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Uzależnień
 
Miejski Ośrodek Profilaktyki i Rozwiązywania problemów Uzależnień funkcjonuje                       w obiekcie komunalnym mieszczącym się przy ul. Kamionka 3 i realizuje zadania związane  
z profilaktyką uzależnień poprzez: Poradnię Leczenia Uzależnienia i Współuzależnienia od Alkoholu, Grupy Trzeźwościowe, świetlicę środowiskową i socjoterapeutyczną dla dzieci               i młodzieży, Zespoły Interwencyjno-Motywacyjne Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych  i Punkt Pierwszego Kontaktu.
 
Miejska Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych
 
Miejska Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Chełmnie, zwana dalej Komisją, zostaje powołana zarządzeniem Burmistrza.
Komisja działa na terenie miasta Chełmna.
Siedzibą Komisji jest Urząd Miasta Chełmno.
Zadania Komisji oraz źródło ich finansowania określone są w ustawie o wychowaniu   
w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.
Do zadań Komisji należy w szczególności:
   a/ podejmowanie czynności zmierzających do orzeczenia o zastosowaniu
       wobec osoby uzależnionej od alkoholu poddania się leczeniu w zakładzie
       lecznictwa odwykowego,
   b/ kierowanie osób,  które w związku z nadużywaniem alkoholu powodują
        rozkład życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, uchylają się od  pracy albo     
        systematycznie   zakłócają   spokój   lub  porządek publiczny na  badanie przez   
        biegłych  w   celu   wydania   opinii   w   przedmiocie   uzależnienia  od alkoholu                  
       oraz   wskazania  sposobu i miejsca  leczenia,
   c/  opiniowanie   wniosków   w    sprawie    wydawania    zezwoleń    na     sprzedaż                  
        i podawanie napojów alkoholowych, w  zakresie  zgodności  lokalizacji  
        punktów  sprzedaży   z uchwałami  rady gminy,
   d/  podejmowanie interwencji w związku z naruszeniem przepisów określonych w art.
       13[1] i 15 ustawy oraz występowanie przed sądem w charakterze oskarżyciela 
       publicznego.
Komisja inicjuje  działania  w  zakresie:
zwiększania  dostępności   pomocy   terapeutycznej   i  rehabilitacyjnej  dla osób
  uzależnionych,
2.      udzielania   rodzinom,   w   których   występują   problemy  uzależnień,  pomocy
     psychospołecznej   i   prawnej, a   w   szczególności  ochrony  przed   przemocą
     w rodzinie, prowadzenia   profilaktycznej  działalności   informacyjnej   i    edukacyjnej,
      w  szczególności   dla   dzieci   i   młodzieży,
4.     wspomagania   działalności   instytucji, stowarzyszeń i osób fizycznych, służącej      
      rozwiązywaniu problemów uzależnień,
5.      podejmowanie interwencji w związku z naruszeniem przepisów określonych w art. 13  
  i 15 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi oraz występowanie przed sądem w charakterze oskarżyciela publicznego,
wspieranie zatrudnienia socjalnego i finansowanie centrów integracji społecznej.
Rozstrzygnięcia Komisji zapadają zwykłą większością głosów, w  obecności co najmniej połowy składu Komisji. Pracę Komisji organizuje Przewodniczący, a w przypadku jego nieobecności, zastępca Przewodniczącego  lub wyznaczony członek. Do reprezentowania Komisji na zewnątrz upoważnieni są Przewodniczący, Zastępca i Sekretarz, a do uczestnictwa w postępowaniach sądowych osoby wskazane we wniosku o wszczęcie postępowania.
Sekretarz Komisji realizuje postanowienia Komisji, w tym prowadzenie korespondencji kierowanej na zewnątrz.
WSKAŹNIKI:
1. Ilość prowadzonych postępowań,
2. Ilość osób skierowanych do biegłego w przedmiocie uzależnienia,
3. Ilość wniosków skierowanych do sądu o zobowiązanie do leczenia w zakładzie lecznictwa    
    odwykowego.,
4. Ilość opinii wydanych do wniosków o wydanie zezwoleń na sprzedaż napojów
     alkoholowych,
 
Zasady wynagradzania członków Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych
1. Ustala się  ryczałt  miesięczny  za pracę w Komisji w wysokości:
 
1)      za udział w pracach Komisji wraz z udziałem w posiedzeniach:
-          przewodniczący obrad –  345,00 zł,
-          sekretarz obrad –  290,00 zł,
-          członek Komisji -  235,00 zł.
2)  za udział w pracach Zespołu Interwencyjno-Motywacyjnego – 75 zł za 1 dyżur bez względu na zajmowaną funkcję w Komisji.
2.  Podstawę  do   naliczenia   wynagrodzenia    stanowi   uczestnictwo  w  posiedzeniu lub dyżurze potwierdzone podpisem na liście obecności.
 
3. Za nieobecność   na    posiedzeniu   komisji  potrąca się z ryczałtu miesięcznego kwotę   50 zł. W przypadku nieobecności na wszystkich posiedzeniach w danym miesiącu, ryczałt nie przysługuje.
V. ZASOBY  UMOŻLIWIAJĄCE  REALIZACJĘ   MIEJSKIEGO PROGRAMU
 
          Realizacja  niniejszego   Programu   wymaga   kompleksowego i zintegrowanego sposobu  działania  różnych instytucji , stowarzyszeń i osób fizycznych zajmujących się profesjonalnie lub społecznie problematyką uzależnień.
Zasobami umożliwiającymi realizację programu są:
INSTYTUCJE SAMORZĄDOWE:
 
1. Urząd Miasta: ul. Dworcowa 1:
- Samodzielne stanowisko ds. rozwiązywania problemów uzależnień – w godzinach   
  pracy Urzędu
- Straż Miejska: ul. Dworcowa 1 – w godzinach pracy Urzędu,
 
2. Poradnia Leczenia Uzależnienia i Współuzależnienia „Promyk”: ul. Kamionka 3
 
Czynna w sprawach dot. uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia – codziennie od godz. 9.00 – 19.00
-          Punkt Pierwszego Kontaktu Miejskiego Ośrodka Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Uzależnień:   ul. Kamionka 3
Czynny  w sprawach dot.:
-          alkoholu -  w każdy wtorek  w godz.  1530 – 1630 ,
-          narkotyków - w każdy wtorek w godz.1300 – 1700  ,
      -    pomoc pedagogiczno-wychowawcza – codziennie w godzinach 1430 – 1830, w  czasie                 pracy świetlicy
 
 
 
3. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej: ul. Gen. J. Hallera 11 – w godzinach pracy   
    Ośrodka
4. Szkoły znajdujące się na terenie miasta
5.  Policja Państwowa: ul. Świętojerska 5
 
ORGANIZACJE POZARZĄDOWE:
 
1. Parafia Rzymsko-Katolicka Św. Józefa: ul. Dworcowa 38
Przy parafii działają:
-          Bractwo Trzeźwości, którego członkowie spotkają się w kawiarence parafialnej,         
  w każdą pierwszą niedzielę miesiąca po mszy św. o godz. 1800,
-           Grupa Anonimowych Alkoholików „Nowa Droga”, która spotyka się  w czwartki od godz. 1800,
-          Świetlica dla dzieci i młodzieży – codziennie od godz. 1300 -1900
 
2. Parafia Rzymsko-Katolicka pw. Wniebowzięcia NMP – Fara: ul. Franciszkańska 8
     - Grupa Anonimowych Alkoholików „Starówka” – każdy poniedziałek od godz. 1800
 
3. Grupa Anonimowych Alkoholików „Dromader”: ul. Kamionka 3, spotkania w piątki od godz. 1700  .
 
VI. PRELIMINARZ WYDATKÓW
1. Zaplanowane środki pochodzą  wyłącznie z opłat za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych.
Dochody –  306.512 zł zapisane są w budżecie miasta w Dziale 756 „Dochody od osób prawnych, od osób fizycznych  i od innych jednostek nieposiadających osobowości prawnych”, rozdział 75618, § 0480 wpływy z opłat za wydawanie zezwoleń na sprzedaż alkoholu.
Wydatki zapisane są w budżecie miasta w Dziale w dziale 851 "Ochrona Zdrowia": Rozdział 85153 "Zwalczanie Narkomanii" – 21.416 zł.
Rozdział 85154 "Przeciwdziałanie alkoholizmowi" – 285.096 zł,


Lp. Wyszczególnienie Kwota 1. Programy profilaktyki dla dzieci i młodzieży : Dofinansowanie elementów Szkolnych Programów Profilaktycznych (w tym pozalekcyjnych zajęć sportowych)Program profilaktyczny dla gimnazjalistów 32.940   23.740 9.200   2. Dofinansowania nauki osób podnoszących kwalifikacje, szkolenia, konferencje,  ogłoszenia w mediach   2.900 3. Wynagrodzenia Miejskiej Komisji i osób zatrudnionych w Miejskim Ośrodku Profilaktyki i Promocji Zdrowia w tym : Komisji,                                                                    Zespołów Interwencyjno-Motywacyjnych,Sprzątaczki,Terapeuty uzależnień,Biegłych – opinieDyżury narkotykowe i zakup materiałów (testery, mat. piśmienne)     55.856   24.540 3.000 8.400 2.000 5.700 12.216   4. Koszty związane z utrzymaniem Ośrodka w tym : Opłata czynszowa Zakup energii (gaz, co ,elektr.)Usługi remontowe Materiały dla potrzeb zabezpieczenia obsługi spotkań i dyżurów w Miejskim Ośrodku Rozwiązywania Problemów Alkoholowych,Sprzęt i środki czystości, maszyna myjąca,Za wywóz nieczystości           29.450   700 23.150 2.000   1.000   2.000 600 5.     Koszty związane z utrzymaniem świetlicy : w tym : 1.      płace  2.      wyżywienie 3.      materiały do zajęć świetlicowych i sali komputerowej 4.      spotkania okolicznościowe, kina, teatry, wycieczki , 5.      plenery terapii plastycznej 6.      obóz profilaktyczny   115.150   77.875 12.600   3.075 1.500 2.100 18.000   6. Dotacje przedmiotowe : dofinansowanie świetlic pomoc terapeutyczna dla dorosłych 43.000 38.000 5.000 8. Zakup pomocy naukowych i dydaktycznych 1.000 9. Różne w tym: -          podróże służbowe -          internet -          ubezpieczenia 3.000 500 1.000 1.500   10. Zakup usług zdrowotnych 22.416   11. Koszty postępowania sądowego   800                                                              Razem   306.512
 
 
 
 
 
 
 
Spis treści                          
 
 
 
I.   Wstęp                                                                                           str.  1
 
II.  Diagnoza sytuacji                                                                           str.  3
 
III. Zdiagnozowane obszary problemowe                                                str. 10
 
IV. Strategiczne kierunki działania i sposoby realizacji zadań           str.10                         
 
V.  Zasoby umożliwiające realizację programu                                             str. 19
 
VI. Preliminarz wydatków                                                               str. 20